Για να υπολογίσουμε το ορισμένο ολοκλήρωμα μιας συνάρτησης
που περιέχει απόλυτη τιμή, κάνουμε χρήση του ορισμού της απόλυτης τιμής και γράφουμε τον τύπο της
χωρίς το απόλυτο. Τότε η
γίνεται πολλαπλού τύπου και μπορούμε να υπολογίσουμε το ορισμένο ολοκλήρωμα.
Παράδειγμα.
Να υπολογίσετε το ολοκλήρωμα
![]()
Λύση
Θα γράψουμε τη συνάρτηση
![]()
χωρίς το σύμβολο της απόλυτης τιμής, οπότε διακρίνουμε τις περιπτώσεις.
Περ.1.
Αν ![]()
τότε είναι:
![]()
Περ.2.
Αν ![]()
τότε είναι:
![]()
Τελικά έχουμε:
![]()
Η
![]()
είναι συνεχής ως πράξεις μεταξύ συνεχών συναρτήσεων. Άρα το ζητούμενο ολοκλήρωμα γίνεται:
![Rendered by QuickLaTeX.com \begin{align*} \int_{-1}^{3} f(x)dx=&\int_{-1}^{2} f(x)dx+\int_{2}^{3} f(x)dx =\\\\ &\int_{-1}^{2} (-2x+5)dx+\int_{2}^{3} (2x-3)dx=\\\\ &\int_{-1}^{2} (-x^{2}+5x)'dx+\int_{2}^{3} (x^{2}-3x)'dx=\\\\ &\big{[}-x^2+5x\big{]}^{2}_{-1}+\big{[}x^2-3x\big{]}^{3}_{2}=\\\\ &[(-4+10)-(-1-5)]+[(9-9)-(4-6)]=\\\\ &(6+6)+(0+2)=14. \end{align*}](https://study4maths.gr/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-28323927d1fbee43e63c1472bc09bdef_l3.png)
Βιβλιογραφία: Παπαδάκης εκδόσεις Σαββάλα.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές .