Μια ανίσωση που δεν λύνεται με κάποια γνωστή μέθοδο, μπορεί να λυθεί ως εξής:









π.χ. αν
ή

έχουμε:
αν
Και λύνουμε την ανίσωση με κάποια γνωστή μέθοδο.
Ενώ αν
λύνουμε την ανίσωση
Απο τα παραπάνω βγάζουμε τον συμπέρασμα ότι αν η γν.αυξουσα διατηρείται η διάταξη της ανίσωσης ενω αν η
γν.φθίνουσα η διάταξη της ανίσωσης αλλάζει.
Παράδειγμα.1
Να λυθεί η ανίσωση
Λύση
Η ανίσωση έχει νόημα όταν
Έχουμε:
Θέτουμε με
Έτσι η ανίσωση γίνεται:
Θα μελετήσουμε την ως προς τη μονοτονία.
Έστω , με
Έχουμε:
επίσης
επιπλέον
Προσθέτουμε τις παραπάνω ανισώσεις και έχουμε:
Άρα η συνάρτηση είναι γνησίως αύξουσα.
Παρατηρούμε ότι η συνάρτηση έχει μία προφανής ρίζα την αφού:
Και επειδη η συνάρτηση είναι γνησίως μονότονη (γν.αυξουσα,) αυτή η ρίζα είναι μοναδική.
Επομένως η ανίσωση γίνεται:
αφού
Παράδειγμα.2
Δίνεται η συνάρτηση
i) Να μελετήσετε την ως προς τη μονοτονία.
ii) Να λύσετε την ανίσωση
Λύση
i)Η συνάρτηση
ορίζεται για , οπότε έχει πεδίο ορισμού το
. Έστω
με
. Έχουμε:
επίσης
Προσθέτουμε τις παραπάνω ανισώσεις και έχουμε:
Άρα η συνάρτηση είναι γνησίως φθίνουσα.
ii)Για κάθε η ανίσωση ισοδύναμα γίνεται:
αφού
Επιπλέον έχουμε ότι
Τελικα
Βιβλιογραφία: Παπαδάκης, εκδόσεις Σαββάλα
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές .








Μία απάντηση στο “ΟΡΙΣΜΟΣ ΜΟΝΟΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ”