ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΣΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ
Στις περιπτώσεις που ζητάμε την μονοτονία μιας συνάρτησης
![]()
Πρέπει να υπολογίσουμε την μονοτονία της
της
οπότε θα είναι γνωστή και η μονοτονία της σύνθεσης τών συναρτήσεων
με
δηλαδη της ![]()
Παράδειγμα.
Να βρείτε την μονοτονία της συνάρτησης
![]()
Λύση
Από υπόθεση για κάθε
ισχύει ότι:

Το Α. μέλος της σχέσης(1.) γράφεται ως σύνθεση των συναρτήσεων
και
με
![]()
Υπολογίζουμε την μονοτονία της ![]()
Ισχύει: για
με

Άρα η συνάρτηση
είναι γνησίως αύξουσα στο ![]()
Ορίζουμε τώρα το Β. μέλος της σχέσης (1.)
ως συνάρτηση
με ![]()
Υπολογίζουμε την μονοτονία της
και έχουμε:
![]()

Άρα η συνάρτηση
είναι γνησίως φθίνουσα στο ![]()
Συνοψίζοντας έχουμε ότι: από τις σχέσεις (1.) (2.) (3.)
![]()
Επειδη η
είναι γνησίως φθίνουσα στο
άρα και η
είναι γνησίως φθίνουσα στο ![]()
οπότε για κάθε
με

Δηλαδή η συνάρτηση
είναι γνησίως φθίνουσα στο ![]()
ΝΑ ΛΥΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
Έστω η συνάρτηση
να βρεθει η μονοτονια της
στις παρακάτω περιπτωσεις
i.) Αν ισχύει
για κάθε ![]()
ii.) Αν ισχύει
για κάθε ![]()
iii.) Αν ισχύει
για κάθε ![]()
Βιβλιογραφία: Μπάρλας εκδόσεις Ελληνοεκδοτική.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές .