ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΕΞΙΣΩΣΗ ΩΣ ΠΡΟΣ X KAI Y
Εξισώσεις της μορφής
![]()
Για να αποδείξουμε ότι μια εξίσωση της μορφής:
![]()
παριστάνει δύο ευθείες, εργαζόμαστε ως εξής:
Θεωρούμε ότι η εξίσωση είναι τριώνυμο ως προς
(ή ως προς
) δηλαδή:
![]()
Λύνουμε την παραπάνω εξίσωση και βρίσκουμε δύο σχέσεις ανάμεσα στα
και
οι οποίες είναι οι εξισώσεις των ζητούμενων ευθειών

ΛΥΣΗ
α) Η εξίσωση γίνεται:
![]()
![]()
Η προηγούμενη εξίσωση είναι 2ου βαθμού ως προς
με στοιχεία τριωνύμου:
![]()
Οπότε η διακρίνουσα ![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Επομένως είναι: ![]()
Άρα οι ρίζες είναι:
![]()
![]()
![Rendered by QuickLaTeX.com \[\left\{\begin{array}{l}{x=\dfrac{y+3+3 y-5}{2}} \\\\ $\qquad \text{ή }$ \\\\ {x=\dfrac{y+3-3 y+5}{2}}\end{array}\right\} \Leftrightarrow\]](https://study4maths.gr/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-6a89e491ef6d79c4e4c98840a9cb8d05_l3.png)
![Rendered by QuickLaTeX.com \[\left\{\begin{array}{l}{x=\dfrac{4y-2}{2}} \\\\ $\qquad \text{ή }$ \\\\ {x=\dfrac{-2 y+8}{2}}\end{array}\right\} \Leftrightarrow\]](https://study4maths.gr/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-b02e68e72c8336445298d4c6e4c3b2a5_l3.png)
![Rendered by QuickLaTeX.com \[\left\{\begin{array}{l}{x=\dfrac{2\cdot(2y-1)}{2}} \\\\ $\qquad \text{ή }$ \\\\ {x=\dfrac{2\cdot(-y+4)}{2}}\end{array}\right\} \Leftrightarrow\]](https://study4maths.gr/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-79e4b94eb7f746c2e1b7af0f7741a472_l3.png)
![Rendered by QuickLaTeX.com \[\left\{\begin{array}{l}{x=2 y-1} \\\\ $\qquad \text{ή } $ \\\\ {x=-y+4}\end{array}\right\} \Leftrightarrow\]](https://study4maths.gr/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-e131b4b54f9c95e7e05e3dc42a5013be_l3.png)
![Rendered by QuickLaTeX.com \[\left\{\begin{array}{l}{x-2 y+1=0} \\\\ $\qquad \text{ή } $ \\\\ {x+y-4=0}\end{array}\right\}\]](https://study4maths.gr/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-e4b7290c94361902dc1b3c11cb889d35_l3.png)
Επομένως η εξίσωση παριστάνει τις ευθείες:
![]()
και
![]()
ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΕΞΙΣΩΣΗ ΩΣ ΠΡΟΣ X KAI Y
β)
Μπορούμε να εργαστούμε με τον ίδιο τρόπο ή πιο σύντομα με τη μέθοδο της συμπλήρωσης τετραγώνου ως εξής:
![]()
![]()
Με τη μέθοδο της συμπλήρωσης τετραγώνου έχουμε:
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Εφαρμόζοντας τη ταυτότητα της διαφοράς τετραγώνου παίρνουμε:
![]()
![]()
![]()
![]()
Επομένως η εξίσωση παριστάνει τις ευθείες:
και ![]()
Βιβλιογραφία:
Παπαδάκης εκδόσεις Σαββάλα.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές .